در این مقاله سی عنوان از اصطلاحات پسته را برایتان خواهم گفت، در ادامه مطلب با ما همراه باشید.
کد :
شماره ایست که به پسته مورد نظر داده می‌شود.
رقم :
در واقع به نام پسته‌هایی از یک نوع رقم گفته می‌شود، پسته ایران دارای ارقام متنوع می‌باشد. از جمله انواع بادامی، فندقی، احمد آقایی، اکبری و…
اندازه :
به تعداد پسته درصد گرم یا در ۲۸.۳ گرم (یک اونس) اندازه پسته گفته می‌شود.
تعداد در انس :
عبارت است از تعداد دانه‌های پسته در یک انس و هر انس معادل ۲۸/۳۵ گرم است.
یک نواختی رقم :
به یکنواخت بودن پسته از لحاظ رقم و اندازه گفته می‌شود.
یک نواختی اندازه ( ۱ ) :
عبارت است از « نسبت وزن ۱۵ درصد از درشت‌ترین دانه‌ها به ۱۵ درصد از ریزترین دانه‌ها »
یک نواختی اندازه ( ۲ ) :
عبارت است از « نسبت وزن ۵ درصد از درشت‌ترین دانه‌ها به ۵ درصد از ریزترین دانه‌ها ».
ناخندان :
به پسته‌ای گفته می‌شود که پوست سخت آن در جهت درز و برجستگی طولی بطور طبیعی و مکانیکی شکاف برنداشته باشد و یا طول شکاف ایجاد شده کمتر از یک چهارم محیط خارجی پسته بوده بطوریکه شاخصی به ضخامت ۰/۴ میلیمتر و عرض ۶ میلیمتر از آن عبور نکند.
کم خندان :
به پسته‌ای گفته می‌شود که فاصله دو لبه پوست سخت آن کمتر از دو میلیمتر باشد.
خندان :
به پسته‌ای گفته می‌شود که در جهت محور طولی پسته شکاف برداشته باشد.
فارسی :
به حالتی گفته می‌شود که رشد طبیعی مغز پسته در اثر عوامل مختلف کامل نشده و یا کوچک باقی مانده باشد، در این حالت مغز پسته کمتر از ۴۷ درصد و بیشتر از ۲۵ درصد وزن پسته را شامل می‌گردد.
پوکی :
به حالتی گفته می‌شود که مغز پسته کمتر از ۲۵ درصد وزن پسته را شامل شود.
عیار :
عبارت است از درصد وزنی مغز پسته موجود در صد گرم پسته با پوست سخت.
مغز پسته آزاد :
به مغز پسته‌ای گفته می‌شود که از داخل پوست سخت بیرون آمده باشد.
نارس :
به حالتی گفته می‌شود که رشد طبیعی مغز پسته در اثر عوامل مختلف کامل نشده و یا کوچک باقی مانده باشد. در این حالت مغز پسته کمتر از ۲۷ درصد و بیشتر از ۲۵ درصد وزن پسته را شامل می‌شود.
گوی :
اصطلاحاً به پسته‌ای گفته می‌شود که پوست اول آن (پوست نرم بیرونی) جدا نگردیده و یا بیش از یک چهارم سطح کل پوست سخت را در بر گرفته باشد.
بدرنگی :
به حالتی گفته می‌شود که پوست سخت در ¼ سطح کل یا ½ سطح یک لبه رنگ طبیعی خود را نداشته باشد. « تغییر رنگ به زرد خاکستری یا سیاه رنگ صورت گرفته باشد ».
بد شکل و شکسته :
به حالتی گفته می‌شود که پسته شکل عادی خود را نداشته باشد و یا در ناحیه غیر شکاف طولی شکستگی پیدا کرده باشد.
ته خندان :
به پسته ای گفته می شود که با وسایل مکانیکی از ته خندان شده باشد ( پسته به طور طبیعی از نوک خندان می شود ).
مواد خارجی:
به موادی غیر از پسته نظیر پوست سبز و یا پوست سخت بدون مغز، سنگریزه و غیره که با چشم غیر مسلح دیدنی و به طرق مختلف قابل جدا شدن باشد گفته می‌شود.
برون بر (اپی کارپ) :
لایه رویی میوه پسته که به آن اگزو کارپ نیز می‌گویند.
میان بر (مزو کارپ) :
به لایه گوشتی میوه پسته را می‌گویند.
درون بر (اندو کارپ) :
پوست استخوانی میوه پسته را می‌گویند.
پوست سبز :
به مجموعه لایه رویی میوه پسته (اپی کارپ) و لایه میوه پسته (مزو کارپ) پوست سبز می‌گویند.
فرابر (پری کارپ) :
به مجموعه لایه‌های برون بر، میان بر و درون بر گفته می‌شود.
پوسته مغز :
لایه نازک اطراف مغزه پسته را در بر می‌گیرد.
مغز میوه :
مغز پسته از دولپه تشکیل شده که پوشش نازکی (پوسته مغز) آن‌ها را در بر می‌گیرد.
پسته خام :
به پسته‌ای گفته می‌شود که پس از برداشت، جدا کردن پوست نرم و خشک کردن، هیچ‌گونه فرآیندی روی آن انجام نشده باشد. در ایران بیش از ۶۰ رقم مختلف پسته وجود دارد که از نظر شکل ظاهری به دو گروه کلی کشیده یا دراز (بادامی شکل) و کروی یا گرد (فندقی شکل) تقسیم می گردند.
پسته بادامی شکل :
در این گروه معمولاً نسبت طول به عرض بیش از ۱.۵ برابر است.
پسته فندقی شکل :
در این گروه معمولاً نسبت طول به عرض کمتر از ۱.۵ برابر است.
